ناصر عبداللهی

ناصر عبداللهی (۱۳۴۹-۱۳۸۵) خواننده، ترانه‌سرا و آهنگساز ایرانی اهل بندرعباس بود. او فعالیت حرفه‌ای خود را از سال ۱۳۷۴ آغاز کرد و با انتشار آلبوم «عشق است» در سال ۱۳۷۶ به شهرت رسید. صدای خاص و سبک موسیقی او که ترکیبی از پاپ، راک و موسیقی محلی جنوب ایران بود، طرفداران زیادی پیدا کرد. ناصر عبداللهی ترانه‌های ماندگاری مانند «نازنین»، «یا فاطمه»، «هوای حوا» و «مهر علی و فاطمه» را اجرا کرد که بسیاری از آن‌ها مضامین اجتماعی، مذهبی و عاشقانه داشتند. او علاوه بر خوانندگی، در زمینه آهنگسازی و ترانه‌سرایی نیز فعال بود و با هنرمندان برجسته‌ای همکاری داشت. این خواننده محبوب در آذر ۱۳۸۵ به دلیل بیماری درگذشت. مرگ نابهنگام او جامعه هنری و دوستدارانش را در شوک فرو برد. ناصر عبداللهی: بیوگرافی خواننده جنوبی ناصر عبداللهی در دهم دی ماه ۱۳۴۹ در بندرعباس متولد شد. او از کودکی به موسیقی علاقه‌مند بود و فعالیت خود را با کار در گروه موسیقی «هنگام» آغاز کرد. اولین آلبوم رسمی او با نام «عشق است» در سال ۱۳۷۶ منتشر شد که با موفقیت بزرگی همراه بود و او را به عنوان یک هنرمند نوظهور و با استعداد معرفی کرد. برخی از مهم‌ترین آثار او عبارتند از: آلبوم‌های استودیویی: «عشق است» (۱۳۷۶)، «غریبه» (۱۳۷۸)، «بوی شرجی» (۱۳۸۱)، «ماندگار» (۱۳۸۲) تک‌آهنگ‌های معروف: «نازنین»، «یا فاطمه»، «مهر علی و فاطمه»، «هوای حوا»، «یادگاری» ناصر عبداللهی در آثار خود از سازهای بومی جنوب ایران مانند عود و نی‌انبان استفاده می‌کرد و همین امر به موسیقی او هویتی خاص و منحصربه‌فرد بخشیده بود. او در طول دوران کوتاه فعالیت هنری خود، تأثیر زیادی بر موسیقی پاپ ایران گذاشت و آثار او همچنان مورد توجه بسیاری از علاقه‌مندان به موسیقی است.